Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ
Με όπλα τους τις γνώσεις και την όρεξη για δημιουργία, αλλά και συνοδοιπόρο τα ανήσυχα μυαλά τους μια ομάδα φοιτητών του ΑΠΘ δημιούργησαν το Pandora. Ένα ρομπότ προγραμματισμένο να εντοπίζει και να αναφέρει την κατάσταση του θύματος μέσα στα ερείπια μετά από μια φυσική καταστροφή.
Τι είναι όμως ακριβώς το Pandora; Είναι μία εφεύρεση που φτιάχτηκε για να συμμετάσχει απλώς σε έναν διαγωνισμό ή αυτή η μικρή ρομποτική μηχανή μπορεί να εξελιχτεί σε ένα φύλακα άγγελο για τον άνθρωπο;
Η ιστορία αρχίζει τον Οκτώβρη του 2007 όταν μία παρέα πέντε φοιτητών θέλησαν να πάρουν μέρος σε έναν από τους καλύτερους διαγωνισμούς εφευρέσεων στον κόσμο, το Roborescue Cup, ο οποίος φέτος θα διεξάγονταν στην Κίνα και συγκεκριμένα στην κινεζική πόλη Σουζού, κοντά στη Σαγκάη. Σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού, οι ομάδες που θα συμμετείχαν, με αντίπαλο το χρόνο θα προσπαθούσαν να διασώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα (στην πραγματικότητα, κούκλες επενδυμένες με πράσινο ή ασημί βινύλιο) σε ένα ανώμαλο πεδίο σαν αυτό που αφήνει πίσω της μια φυσική καταστροφή.
Οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν μέχρι να φτάσουν στον διαγωνισμό ήταν πολλές. Πρώτη και κύρια προϋπόθεση για να δεχτούν μία υποψηφιότητα οι διοργανωτές ήταν ένα βίντεο με το τι μπορεί να κάνει το ρομπότ αλλά και φωτογραφίες του. Η ομάδα του Pandora όμως στα χέρια της είχε μόνο χαρτιά. Τελικά τον Απρίλιο του 2008 η απάντηση για την συμμετοχή είναι θετική και εκεί παρουσιάζεται η δεύτερη δυσκολία καθώς έχει μόνο τρεις μήνες για να δημιουργήσει κάτι ανταγωνιστικό απέναντι σε χώρες που το ετοίμαζαν για χρόνια. Με την υποστήριξη των καθηγητών τους αλλά και με κάποιους χορηγούς που βρέθηκαν στην διάρκεια το σχέδιο άρχισε να υλοποιείται.
Τα πρώτα αποτελέσματα ήρθαν ένα μήνα πριν τον διαγωνισμό και ήταν σχετικά ενθαρρυντικά και με κάποιες βελτιώσεις λίγο πριν το ταξίδι στην Κίνα κατάφεραν να το ολοκληρώσουν. Παρά τις δυσκολίες η Ελληνική ομάδα κατάφερε και βγήκε ένατη στους δεκαοκτώ και αυτό είναι πολύ σημαντικό αν σκεφτεί κανείς πόσο λίγο χρόνο είχαν.
Όμως πέρα από τον διαγωνισμό ο οποίος μπορεί να μοιάζει με παιχνίδι, το Pandora έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για εμάς. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που δοκιμάζετε πολλές φορές από φυσικά φαινόμενα, το Pandora θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό σύμμαχο για τον άνθρωπο ώστε να μειωθούν κατακόρυφα τα ποσοστά θανάτων από φυσικές καταστροφές, καθώς θα διευκολύνει και θα κάνει ασφαλέστερο το έργο των διασωστών, αναφέροντας τη θέση κάθε θύματος και τις συνθήκες γύρω του. Έτσι όλα θα γίνονται γρηγορότερα χωρίς να χάνεται πολύτιμος χρόνος για τον εντοπισμό.
Αυτό το εγχείρημα έχει στόχο να τελειοποιηθεί μέχρι το 2050 και για την δημιουργία του, όσο και αν μας φαίνεται παράξενο, υπεύθυνη είναι μια ομάδα ανήσυχων φοιτητών του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Με όπλα τους τις γνώσεις και την όρεξη για δημιουργία, αλλά και συνοδοιπόρο τα ανήσυχα μυαλά τους μια ομάδα φοιτητών του ΑΠΘ δημιούργησαν το Pandora. Ένα ρομπότ προγραμματισμένο να εντοπίζει και να αναφέρει την κατάσταση του θύματος μέσα στα ερείπια μετά από μια φυσική καταστροφή.
Τι είναι όμως ακριβώς το Pandora; Είναι μία εφεύρεση που φτιάχτηκε για να συμμετάσχει απλώς σε έναν διαγωνισμό ή αυτή η μικρή ρομποτική μηχανή μπορεί να εξελιχτεί σε ένα φύλακα άγγελο για τον άνθρωπο;
Η ιστορία αρχίζει τον Οκτώβρη του 2007 όταν μία παρέα πέντε φοιτητών θέλησαν να πάρουν μέρος σε έναν από τους καλύτερους διαγωνισμούς εφευρέσεων στον κόσμο, το Roborescue Cup, ο οποίος φέτος θα διεξάγονταν στην Κίνα και συγκεκριμένα στην κινεζική πόλη Σουζού, κοντά στη Σαγκάη. Σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού, οι ομάδες που θα συμμετείχαν, με αντίπαλο το χρόνο θα προσπαθούσαν να διασώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα (στην πραγματικότητα, κούκλες επενδυμένες με πράσινο ή ασημί βινύλιο) σε ένα ανώμαλο πεδίο σαν αυτό που αφήνει πίσω της μια φυσική καταστροφή.
Οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν μέχρι να φτάσουν στον διαγωνισμό ήταν πολλές. Πρώτη και κύρια προϋπόθεση για να δεχτούν μία υποψηφιότητα οι διοργανωτές ήταν ένα βίντεο με το τι μπορεί να κάνει το ρομπότ αλλά και φωτογραφίες του. Η ομάδα του Pandora όμως στα χέρια της είχε μόνο χαρτιά. Τελικά τον Απρίλιο του 2008 η απάντηση για την συμμετοχή είναι θετική και εκεί παρουσιάζεται η δεύτερη δυσκολία καθώς έχει μόνο τρεις μήνες για να δημιουργήσει κάτι ανταγωνιστικό απέναντι σε χώρες που το ετοίμαζαν για χρόνια. Με την υποστήριξη των καθηγητών τους αλλά και με κάποιους χορηγούς που βρέθηκαν στην διάρκεια το σχέδιο άρχισε να υλοποιείται.Τα πρώτα αποτελέσματα ήρθαν ένα μήνα πριν τον διαγωνισμό και ήταν σχετικά ενθαρρυντικά και με κάποιες βελτιώσεις λίγο πριν το ταξίδι στην Κίνα κατάφεραν να το ολοκληρώσουν. Παρά τις δυσκολίες η Ελληνική ομάδα κατάφερε και βγήκε ένατη στους δεκαοκτώ και αυτό είναι πολύ σημαντικό αν σκεφτεί κανείς πόσο λίγο χρόνο είχαν.
Όμως πέρα από τον διαγωνισμό ο οποίος μπορεί να μοιάζει με παιχνίδι, το Pandora έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για εμάς. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που δοκιμάζετε πολλές φορές από φυσικά φαινόμενα, το Pandora θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό σύμμαχο για τον άνθρωπο ώστε να μειωθούν κατακόρυφα τα ποσοστά θανάτων από φυσικές καταστροφές, καθώς θα διευκολύνει και θα κάνει ασφαλέστερο το έργο των διασωστών, αναφέροντας τη θέση κάθε θύματος και τις συνθήκες γύρω του. Έτσι όλα θα γίνονται γρηγορότερα χωρίς να χάνεται πολύτιμος χρόνος για τον εντοπισμό.Αυτό το εγχείρημα έχει στόχο να τελειοποιηθεί μέχρι το 2050 και για την δημιουργία του, όσο και αν μας φαίνεται παράξενο, υπεύθυνη είναι μια ομάδα ανήσυχων φοιτητών του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
0 σχολίασαν:
Δημοσίευση σχολίου