Χωρίς προβλήματα η σεισμική ακολουθία στη Χαλκιδική

Καθησυχαστικοί εμφανίζονται οι σεισμολόγοι, μετά το χθεσινό διπλό χτύπημα του Εγκέλαδου στο νομό Χαλκιδικής. Όπως τονίζουν, οι σεισμικές δονήσεις, μεγέθους 4,3 και 4,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ που σημειώθηκαν σε θαλάσσιο χώρο μεταξύ Σάρτης και Βουρβουρούς, στις 10.10 το πρωί ο πρώτος και στις 10.05 το βράδυ ο δεύτερος, αποτελούν συνηθισμένα τεκτονικά φαινόμενα για την περιοχή. Την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008, σημειώθηκαν μικροδονήσεις, με μεγαλύτερη μία στις 4:41 τα ξημερώματα, μεγέθους 2,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.

Κι όμως, υπήρξε Ατλαντίδα!

Απόλυτα αληθινή χαρακτηρίζεται η ιστορία της Ατλαντίδας στον πλατωνικό Τίμαιο, αν και στη μεταγενέστερη φιλολογία επικράτησε ο χαρακτηρισμός «μύθος». Το γεγονός όμως ότι η πληροφόρηση που μας διασώζει ο Πλάτων για την ιστορία της Ατλαντίδας ανάγεται σε ένα παρελθόν πολύ μακρινό, 9.000 χρόνια πριν από την εποχή του Σόλωνα, καθιστά ριψοκίνδυνη κάθε τοποθέτηση πάνω στο ζήτημα της ιστορικής της αλήθειας και αναγκαία την ερμηνεία των φιλοσοφικών στόχων και προθέσεων του Πλάτωνα.
Προκειμένου να φωτίσει η Αν. Καθηγήτρια του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., Θεόπη Παρισάκη την «παράδοξη», όπως τη χαρακτηρίζει ο Πλάτων, ιστορία της Ατλαντίδας, την προσέγγισε σε τρία επίπεδα και κατέληξε στα παρακάτω συμπεράσματα:

Σημασία των λέξεων «μύθος» και «λόγος»
στην αρχαία ελληνική σκέψη
και το έργο του Πλάτωνα.
Από την εξέταση προκύπτει ότι σε επίπεδο χρήσης της γλώσσας αδυνατούμε να λύσουμε το πρόβλημα, καθώς οι λέξεις μύθος και λόγος στην αρχαία ελληνική φιλολογία είναι συχνά ταυτόσημες, ενώ στο πλατωνικό έργο είναι δυνατό οι δύο λέξεις άλλοτε να χρησιμοποιούνται σε αντιδιαστολή μεταξύ τους και άλλοτε το ίδιο χωρίο να αποκαλείται συγχρόνως μύθος και λόγος.

Απόψεις του Πλάτωνα για το μύθο
Στην Πολιτεία ο Πλάτων αντιλαμβάνεται το μύθο ως ψευδή λόγο, που όμως μπορεί να εμπεριέχει και αλήθειες. Διακρίνει, ωστόσο, δύο κατηγορίες μύθων: αυτούς που αποτελούν «αληθώς ψεύδη» και απορρίπτονται για την ιδανική πολιτεία του ως βλάσφημοι και καταστρεπτικοί για την παιδεία των νέων και αυτούς που εκφράζονται στα λόγια και αποτελούν ομοιώματα ψεύδους που μπορούν να χρησιμεύσουν ως φάρμακο για την αποτροπή του κακού.
Πρόκειται για τα λεγόμενα «γενναία ψεύδη» που αποσκοπούν στο να κάνουν το ψέμα να μοιάζει όσο γίνεται περισσότερο όμοιο με την αλήθεια, προκειμένου να επιτύχουν μέσω της πειθούς ένα ευεργετικό για το γενικό συμφέρον αποτέλεσμα.

Χρήση και λειτουργία του πλατωνικού μύθου
Αν ανατρέξει κανείς στο σύνολο του πλατωνικού έργου διαπιστώνει μια ποικιλία στη χρήση και τη λειτουργία του μύθου. Οι μύθοι μπορεί να κυμαίνονται από καθαρά φανταστικές επινοήσεις έως αφηγήσεις που αντλούνται από την παράδοση ή την ιστορική πραγματικότητα.
Η διήγηση της Ατλαντίδας, ειδικά, εμφανίζεται σα να βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος από τα οποία προκύπτει ένα ηθικό δίδαγμα. Περιγράφει τον πόλεμο της αρχαίας ευνομούμενης Αθήνας με τη μεγάλη θαλάσσια επεκτατική δύναμη της Ατλαντίδας έξω από τις Ηράκλειες στήλες στον Ατλαντικό ωκεανό, η οποία ηττήθηκε από τους αρχαίους Αθηναίους όταν υπέπεσε σε ηθικό εκφυλισμό και κυριεύθηκε από το πάθος της πλεονεξίας.
Η ιστορία ανακαλεί μια ανάμνηση που μεταδόθηκε προφορικά από γενιά σε γενιά, γεγονός που συνηγορεί υπέρ μιας μυθικής διήγησης.
Από την άλλη μεριά, η ιστορία εμφανίζεται χρονολογημένη και καταγραμμένη στα ιερά κείμενα των σοφών ιερέων της Αιγύπτου, γεγονός που υπαινίσσεται την πιστότητά της. Αν συγκρίνουμε την αφήγηση της Ατλαντίδας με άλλους μύθους που χρησιμοποιεί ο Πλάτων, διαπιστώνουμε ότι σε κανέναν δεν αναφέρει τόσες λεπτομέρειες ως προς το περιεχόμενο και τον τρόπο μετάδοσής του και δεν κάνει τόση προσπάθεια να πείσει για την αλήθειά του.
Ωστόσο, μολονότι δε μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο η ιστορία να έχει ιστορικό υπόβαθρο ή να συγκροτήθηκε, εν μέρει τουλάχιστον, από ιστορικά στοιχεία, δε μπορούμε να αποκλείσουμε και την πιθανότητα να πρόκειται για παρεφθαρμένη παράδοση που δε διατηρούσε πλέον την αρχική σημασία της.
Η ιστορία της Ατλαντίδας λειτουργεί ως ένας ακόμη ηθικοπολιτικο-φιλοσοφικός μύθος που, μέσω της ιστορικής αναβίωσης της ιδανικής πολιτείας στο απώτερο παρελθόν, επιδιώκει την επίτευξη κοινωνικής και ηθικής αρετής για τους συγχρόνους του. Άλλωστε η αναβίωση αυτή συνάδει με το ενδιαφέρον του Πλάτωνα, στους γεροντικούς του διαλόγους, να επιβεβαιώσει εμπειρικά τη θεωρία του.
Η αμφίσημη στάση του Πλάτωνα απέναντι στο μύθο μας οδηγεί, σύμφωνα πάντα με την κ. Παρισάκη, στο συμπέρασμα ότι ίσως, εν τέλει, είναι περισσότερο ασφαλές να αναφερθούμε στις προθέσεις του και να πούμε ότι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την ιστορία της Ατλαντίδας γιατί εξυπηρετούσε τους στόχους του παρά γιατί την πίστευε– αν πράγματι την πίστευε– για αληθινή.
Να σημειωθεί ότι η έρευνα της κ. Παρισάκη ανακοινώθηκε στο πλαίσιο του Συνεδρίου για την παρουσίαση επιστημονικά τεκμηριωμένων απόψεων σε θέματα που αφορούν στη χαμένη Ατλαντίδα, και πραγματοποιήθηκε στις 10-11 Νοεμβρίου 2008 στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Η ανακοίνωση της θα συμπεριληφθεί στα πρακτικά του Συνεδρίου, που θα εκδοθούν μέσα στο 2009.

Τι συνέβαινε στα Αντικήθυρα;

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Αιγιλία (Αντικύθηρα): Ναυτική βάση του περσικού στόλου ή/και πειρατικό καταφύγιο στο Αιγαίο. Τα αποτελέσματα των τελευταίων ανασκαφικών ερευνών στο "Κάστρο" των Αντικυθήρων» είναι το θέμα της διάλεξης που θα δώσει ο Αρχαιολόγος της ΚΣΤ' (26^ης) Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Άρης Τσαραβόπουλος.

Το σημερινό λιμάνι του ποταμού

Στα Αντικύθηρα σώζεται μια ολόκληρη τειχισμένη πόλη έκτασης 300 περίπου στρεμμάτων που χρονολογείται από τα μέσα του 4ου έως τα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ. Τα τείχη της σώζονται σε όλο τους το μήκος και σε πολλά σημεία το σωζόμενο ύψος τους φτάνει τα 6 μέτρα.

Οι τελευταίες έρευνες οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το νησί έγινε προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί ως ναυτική βάση από τον Περσικό σ

τόλο τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην αγωνιώδη και τελικά αποτυχημένη προσπάθεια της Περσικής αυτοκρατορίας να επιτεθεί από τα μετόπισθεν στο Μ. Αλέξανδρο, ο οποίος ήδη είχε επιτεθεί στη Μικρά Ασία, και να περιορίσει το Μακεδονικό στόλο στο Αιγαίο.

Το αρχαίο λιμάνι στον Ξηροπόταμο

Το νησί, όπως φαίνεται από τις επιγραφικές μαρτυρίες αλλά και από τα αρχαιολογικά ευρήματα, μετά την πτώση της Περσικής αυτοκρατορίας, συμμετείχε στην πειρατική δραστηριότητα που ανέπτυξαν κατά την ελληνιστική περίοδο οι πόλεις της Κρήτης οι οποίες ανταγωνίζονταν μεταξύ τους να το θέσουν υπό τον έλεγχό τους, αφού θα τους έδινε τη δυνατότητα να ελέγχουν το πέρασμα από και προς τη Δυτική Μεσόγειο. Η πόλη δέχθηκε δυο σημαντικές επιθέσεις στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. από τους Ρόδιους που είχαν ενοχληθεί από την πειρατική δραστηριότητα στο νησί και, στα τέλη του ίδιου αιώνα από τον Φίλιππο τον 5ο της Μακεδονίας ή από τον Νάβι της Σπάρτης στην προσπάθειά τους να επέμβουν στις υποθέσεις των Κρητικών πόλεων. Η πόλη καταστράφηκε κατά την εκστρατεία των Ρωμαίων “κατά της πειρατείας”, το 69-67 π.Χ. με την καταστολή της «Κρητικής Επανάστασης».

Από το καλοκαίρι του έτους 2000, μετά από πρόσκληση της κοινότητας Αντικυθήρων και με την οικονομική υποστήριξή της, κλιμάκιο της ΚΣΤ΄ (πρώην Β΄) Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων άρχισε, περιορισμένης κλίμακας ανασκαφική έρευνα, στο χώρο του “Κάστρου”, στα βόρεια του νησιού.

Στόχος της ανασκαφής, η οποία συνεχίζεται έως σήμερα κάθε καλοκαίρι, είναι η συναγωγή συμπερασμάτων για τη φύση και τη σημασία των αρχαιοτήτων του χώρου και η δημιουργία αρχαιολογικού πάρκου που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη του απομονωμένου και ξεχασμένου νησιού, του οποίου ο πληθυσμός από τα μέσα της δεκαετίας του 50’ άρχισε να φθίνει φτάνοντας, σήμερα, να αριθμεί μόνο 20-30 μόνιμους κατοίκους.

Αντικήθυρα, μέρος της οχύρωσης -οχυρωματικός πύργος

Στην ανασκαφή συμμετέχουν φοιτητές από πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού, που διαμένουν σε αντίσκηνα, ενώ κατά τη διάρκεια της ανασκαφής η ανασκαφική ομάδα προσκαλεί όλους τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού να επισκεφτούν το χώρο για να ξεναγηθούν στο χώρο και να παρακολουθήσουν την πρόοδο της.

Η Διάλεξη θα πραγματοποιηθεί την, Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008 και ώρα 19.30, στο Μουσείο Εκμαγείων, στο Νέο Κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Η εκδήλωση διοργανώνεται από τον Τομέα Αρχαιολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ.

Το χρυσό μετάλλιο σε δύο επιστήμονες

Την ανώτατη τιμητική διάκριση, το Χρυσό Μετάλλιο της Θεσσαλονίκης, απένειμε το Δημοτικό Συμβούλιο στον καθηγητή, ακαδημαϊκό και πρόεδρο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Χρήστο Ζερεφό και στον καθηγητή του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Αλκιβιάδη Μπάη.
Οι δυο καθηγητές ήταν μέλη της επιτροοπής επιστημόνων, στους οποίους δόθηκε δίπλωμα συμμετοχής στο νόμπελ ειρήνης 2007, λόγω της συμβολής τους στην απονομή του παραπάνω βραβείου στη διακυβερνητική επιτροπή του ΟΗΕ.
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος τόνισε μεταξύ άλλων ότι «το επιστημονικό έργο των δύο σπουδαίων και λαμπρών Ελλήνων επιστημόνων, αποκτά κρίσιμο ρόλο και σημασία εάν σκεφτούμε τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η φύση και το περιβάλλον σε παγκόσμιο επίπεδο».
Συγκινημένος για τη διάκριση δήλωσε ο κ. Ζερεφός, ιδιαίτερα γιατί την μοιράστηκε με τον κ. Μπάη, παλιό του συνεργάτη και διάδοχό του στο Εργαστήριο Φυσικής της Ατμόσφαιρας του ΑΠΘ.
Από την πλευρά του, ο κ. Μπάης τόνισε ότι η απονομή του Νόμπελ ειρήνης του 2007 στη διακυβερνητική επιτροπή του ΟΗΕ και στον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Αλ Γκορ έφερε στην επικαιρότητα το θέμα της κλιματικής αλλαγής και συνέβαλε στην ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα περιβάλλοντος.

Ρομπότ-διασώστης!

Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ

Με όπλα τους τις γνώσεις και την όρεξη για δημιουργία, αλλά και συνοδοιπόρο τα ανήσυχα μυαλά τους μια ομάδα φοιτητών του ΑΠΘ δημιούργησαν το Pandora. Ένα ρομπότ προγραμματισμένο να εντοπίζει και να αναφέρει την κατάσταση του θύματος μέσα στα ερείπια μετά από μια φυσική καταστροφή.
Τι είναι όμως ακριβώς το Pandora; Είναι μία εφεύρεση που φτιάχτηκε για να συμμετάσχει απλώς σε έναν διαγωνισμό ή αυτή η μικρή ρομποτική μηχανή μπορεί να εξελιχτεί σε ένα φύλακα άγγελο για τον άνθρωπο;
Η ιστορία αρχίζει τον Οκτώβρη του 2007 όταν μία παρέα πέντε φοιτητών θέλησαν να πάρουν μέρος σε έναν από τους καλύτερους διαγωνισμούς εφευρέσεων στον κόσμο, το Roborescue Cup, ο οποίος φέτος θα διεξάγονταν στην Κίνα και συγκεκριμένα στην κινεζική πόλη Σουζού, κοντά στη Σαγκάη. Σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού, οι ομάδες που θα συμμετείχαν, με αντίπαλο το χρόνο θα προσπαθούσαν να διασώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα (στην πραγματικότητα, κούκλες επενδυμένες με πράσινο ή ασημί βινύλιο) σε ένα ανώμαλο πεδίο σαν αυτό που αφήνει πίσω της μια φυσική καταστροφή.
Οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν μέχρι να φτάσουν στον διαγωνισμό ήταν πολλές. Πρώτη και κύρια προϋπόθεση για να δεχτούν μία υποψηφιότητα οι διοργανωτές ήταν ένα βίντεο με το τι μπορεί να κάνει το ρομπότ αλλά και φωτογραφίες του. Η ομάδα του Pandora όμως στα χέρια της είχε μόνο χαρτιά. Τελικά τον Απρίλιο του 2008 η απάντηση για την συμμετοχή είναι θετική και εκεί παρουσιάζεται η δεύτερη δυσκολία καθώς έχει μόνο τρεις μήνες για να δημιουργήσει κάτι ανταγωνιστικό απέναντι σε χώρες που το ετοίμαζαν για χρόνια. Με την υποστήριξη των καθηγητών τους αλλά και με κάποιους χορηγούς που βρέθηκαν στην διάρκεια το σχέδιο άρχισε να υλοποιείται.
Τα πρώτα αποτελέσματα ήρθαν ένα μήνα πριν τον διαγωνισμό και ήταν σχετικά ενθαρρυντικά και με κάποιες βελτιώσεις λίγο πριν το ταξίδι στην Κίνα κατάφεραν να το ολοκληρώσουν. Παρά τις δυσκολίες η Ελληνική ομάδα κατάφερε και βγήκε ένατη στους δεκαοκτώ και αυτό είναι πολύ σημαντικό αν σκεφτεί κανείς πόσο λίγο χρόνο είχαν.
Όμως πέρα από τον διαγωνισμό ο οποίος μπορεί να μοιάζει με παιχνίδι, το Pandora έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για εμάς. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που δοκιμάζετε πολλές φορές από φυσικά φαινόμενα, το Pandora θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό σύμμαχο για τον άνθρωπο ώστε να μειωθούν κατακόρυφα τα ποσοστά θανάτων από φυσικές καταστροφές, καθώς θα διευκολύνει και θα κάνει ασφαλέστερο το έργο των διασωστών, αναφέροντας τη θέση κάθε θύματος και τις συνθήκες γύρω του. Έτσι όλα θα γίνονται γρηγορότερα χωρίς να χάνεται πολύτιμος χρόνος για τον εντοπισμό.
Αυτό το εγχείρημα έχει στόχο να τελειοποιηθεί μέχρι το 2050 και για την δημιουργία του, όσο και αν μας φαίνεται παράξενο, υπεύθυνη είναι μια ομάδα ανήσυχων φοιτητών του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Blogs και Νέα Μέσα: Χρήσιμα εργαλεία ή εμπόδια;

Της ΧΡΥΣΑΣ ΔΑΓΟΥΛΑ

Με στόχο την απάντηση στο ερώτημα αυτό αλλά και στο πως μπορεί να διαχειριστεί ο δημοσιογράφος τις μεταβολές που συντελούνται, πραγματοποιήθηκε διημερίδα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, την Δευτέρα 20 Οκτωβρίου, η οποία διοργανώθηκε από το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Όπως μαρτυρά και ο τίτλος της, η «Συμμετοχική Δημοσιογραφία»,τα “blogs” και τα «Νέα Μέσα» καθώς και η μορφή τους εν έτει 2008, ήταν αυτά που κίνησαν το ενδιαφέρον φοιτητών, δημοσιογράφων αλλά και του κοινού που έδωσε το δυναμικό παρόν. Κεντρικός ομιλητής ο Dan Gilmor(φωτογραφία), γνωστός αμερικανός δημοσιογράφος και καθηγητής Νέων Μέσων στη σχολή Kauffman αλλά και διευθυντής του «Κέντρου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης των Πολιτών» στο Πανεπιστήμιο του Harvard.
Με αμεσότητα αλλά και χιούμορ ? παρουσίασε τη διάλεξη μέσα στην κατάμεστη αίθουσα του συνεδρίου. Η ομιλία του κινήθηκε γύρω από τους άξονες του blogging, αλλά και το πώς αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται από τις εφημερίδες και τους δημοσιογράφους. Δεν παρέλειψε να κάνει αναφορά στις αμερικανικές εφημερίδες που λανσάρουν πλέον τα blogs στις ιστοσελίδες τους. Ακόμη έκανε λόγο για το ρόλο του αναγνώστη και στο πως μπορεί να συμμετέχει στην παροχή πληροφοριών στα ΜΜΕ. Τόνισε πως μπορεί να επιτευχθεί χρήση όλων των μέσων ταυτόχρονα, χωρίς το ένα να λειτουργεί εις βάρος του άλλου. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια, η τήρηση των αρχών της δημοσιογραφίας.
Στη συνέχεια --- κινήθηκε γύρω από το θέμα της ανωνυμίας των blogs , που έχει εγείρει πολλές αντιδράσεις αλλά και στα θέματα αξιοπιστίας που τίθονται (όπου έδωσε και την μεγαλύτερη βαρύτητα). Δήλωσε μάλιστα υπέρμαχος της διατήρησης αυτής της ανωνυμίας. Επεσήμανε, όμως, ότι ο αναγνώστης δεν πρέπει να εμπιστεύεται ανώνυμα κείμενα, ενώ «πρέπει πάντα να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να υπερασπίζονται τα λεγόμενα τους». Για τα στοιχεία αυτά έκανε λόγο και σε κείμενο στο προσωπικό του blog, μία μέρα μετά την διημερίδα, ενώ αναφέρεται και στην καχυποψία της «παραδοσιακής» δημοσιογραφίας αλλά και στο «χάσμα μεταξύ παλαιών και νέων μέσων». (...)
Για τη μιντιακή πραγματικότητα του σήμερα μίλησαν οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στη διημερίδα. Διεθνείς προσωπικότητες, επιφανείς Έλληνες ακαδημαϊκοί, γνωστοί Έλληνες Δημοσιογράφοι με ενεργή συμμετοχή στα Νέα Μέσα (Πάσχος Μανδραβέλης, Νίκος Ξυδάκης, Ματθαίος Τσιμιτάκης, Μανώλης Ανδριωτάκης), γνωστοί bloggers {Νίκος Δρανδάκης (nylon), Βασίλης Σωτηρόπουλος (e-lawyer), Αστέρης Μασούρας, (oneiros.gr)} αλλά και τελειόφοιτοι φοιτητές του τμήματος πλαισίωσαν τη συνάντηση αυτή και έδωσαν τη δική τους οπτική. (...)
Μέσα από τέσσερα πάνελ (Δημοσιογραφία &Νέα Μέσα, Το Ζήτημα της Ψηφιακής Ταυτότητας, Πανεπιστήμια και Νέα Μέσα και Πολίτες και Νέα Μέσα) έγινε μια σφαιρική συζήτηση γύρω από το θέμα, με την κατάθεση πολλών και διαφορετικών απόψεων.
Ιδιαίτερη αίσθηση έκανε η χρήση Νέων Μέσων στη διεξαγωγή της διημερίδας. Web tv, άμεσα σχόλια μέσω του δυαδικτύου, δημιουργία blog και group στο facebook ήταν μόνο μερικά από αυτά.
«Πείραμα για όλους του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ» χαρακτήρισε η κα Άννα Παναγιωταρέα το συνέδριο και την πρακτική εφαρμογή των Νέων Μέσων, ενώ ο Μιχάλης Γουδής, εκπρόσωπος της εκτελεστικής επιτροπής των τελειόφοιτων φοιτητών έκανε λόγο για «μια πολύ σπουδαία εμπειρία για όλη την ομάδα» . Και τα όποια τεχνικά προβλήματα, για τα οποία έγινε λόγος (?), δεν μπορούν παρά να θεωρηθούν ασήμαντα μπροστά στην καθ’ όλα άρτια και επιτυχή διοργάνωση της διημερίδας αυτής, που την επομένη μεταφέρθηκε στην Αθήνα.
Ο απόηχος της συνάντησης γέννησε, βέβαια, σχόλια, αντιδράσεις αλλά και διαδοχικές συζητήσεις μέσω των blogs στο διαδίκτυο. Από τη μια, οι αντιδράσεις για κάθε τι νέο που δεν έχει δείξει την αξία του σε βάθος χρόνου, και το ζήτημα της ανωνυμίας που θεωρείται από πολλούς το μεγαλύτερο μειονέκτημα του blog. Από την άλλη οι απαιτήσεις της εποχής και η ανάγκη για προσαρμογή στα Νέα Μέσα που μπορούν να γίνουν πολύτιμα εργαλεία στα χέρια των Δημοσιογράφων. Και ο διάλογος, έχει μόλις αρχίσει…

Παπαζάχος: Ευθύνες σε φορείς και πολιτεία για τις ελλείψεις στη

Ευθύνες στους φορείς που ασχολούνται με το θέμα των σεισμών, αλλά και στην Πολιτεία, επέρριψε o καθηγητής Γεωφυσικής Βασίλης Παπαζάχος, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στον Alhpa 9,89. Όπως είπε, ευθύνονται επειδή δεν έχει δημιουργηθεί ένα ενιαίο δίκτυο ώστε όταν γίνονται σεισμοί να δίνεται ένα κοινό μέγεθος και επίκεντρο.
Αφορμή για τη δήλωση αυτή, στάθηκε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου, μετά τις διαφορετικές μετρήσεις που ανακοινώθηκαν για το μέγεθος στο σεισμό στο Μαντούδι της Εύβοιας, από το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Αστεροσκοπείου Αθηνών. Όπως είπε, υπάρχουν τα λεφτά για τη δημιουργία αυτού του δικτύου, το οποίο, σύμφωνα με τον καθηγητή, θα είναι και ακριβέστερο και πιο αξιόπιστο.
«Πρέπει να συνεργαστούν οι επιστήμονες, δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους» πρόσθεσε.
Όσον αφορά για την περίπτωση να γίνει καταστροφικός σεισμός στη χώρα μας, επανέλαβε ότι θα είναι περίεργο οι σεισμοί να σταματήσουν στη χώρα μας κα πρόσθεσε: «Εμείς κάνουμε έρευνες, έχουμε εντοπίσει περιοχές, δεν μπορώ να το πω γιατί δεν προσφέρουμε κοινωνικό έργο με το να το ανακοινώσουμε στα ΜΜΕ. Επειδή δεν έχουμε πρόγνωση βραχυπρόθεσμη πουθενά διεθνώς δεν έχει άμεση πρακτική σημασία η γνώση μας, αλλά έχει μόνο για την Πολιτεία να προετοιμάσει τις περιοχές αυτές».
Ο κ. Παπαζάχος επέμεινε στη μακροπρόθεσμη πρόγνωση των σεισμών και διευκρίνισε: «Ξέρουμε πού περίπου θα γίνει ο επόμενος σεισμός, πότε περίπου και πόσο μεγάλος θα είναι περίπου».

Ποτίστε τα χωράφια σας μέσω... Ίντερνετ

Αν οι γεωργοί πότιζαν τις καλλιέργειές τους με όσο νερό ακριβώς χρειαζόταν, τότε η εξοικονόμηση σε νερό θα έφτανε από 15% μέχρι 45%. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν γεωπόνοι και άλλοι επιστήμονες, οι οποίοι πήραν μέρος στην πιλοτική εφαρμογή του έργου «Ορθολογική διαχείριση των χρήσεων νερού στη λεκάνη απορροής του ποταμού Στρυμόνα με τη χρήση δικτύου μετεωρολογικών σταθμών». Το πρόγραμμα παρουσιάστηκε σε ημερίδα την οποία οργάνωσε η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.
Στο ερώτημα πώς θα γίνει κάτι τέτοιο, η απάντηση είναι μία: Μέσω του Διαδικτύου. Για άλλη μια φορά το Ίντερνετ αποδεικνύεται χρήσιμο εργαλείο.
«Ο γεωργός θα μπορεί πολύ απλά να μπαίνει σε ειδική σελίδα στο Ιντερνετ, να γράφει το είδος της καλλιέργειάς του και πότε πότισε τελευταία φορά, και έτσι, να μαθαίνει πόσο νερό πρέπει να καταναλώσει», εξήγησε ο εντεταλμένος ερευνητής του ΕΘΙΑΓΕ, Γιώργος Αραμπατζής. Τ
ο ΕΘΙΑΓΕ έχει εγκαταστήσει τηλεμετρικό δίκτυο, με το οποίο, λαμβάνοντας δεδομένα από τους μετεωρολογικούς σταθμούς κι έτσι μπορεί να πληροφορεί τους καλλιεργητές ακριβώς τις ποσότητες νερού που απαιτούνται κάθε φορά.
«Οι νέοι αγρότες και οι επαγγελματίες αγρότες είναι πλέον εξοικειωμένοι με τη χρήση του υπολογιστή και μπορούν να τον αξιοποιούν ως εργαλείο, ενώ συγχρόνως, μέσα από αυτήν τη διαδικασία, θα εξασφαλίσουν καλύτερη ποιότητα στα προϊόντα τους», υπογράμμισε η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Υδάτων της Περιφέρειας, Αριστούλα Μαλιτσίδου.
Οι Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ) αναλαμβάνουν να ενημερώσουν όσους δεν έχουν ιδιαίτερα καλές σχέσεις με τα κομπιούτερ, μόνον με ένα τηλεφώνημα.
Το έργο αναπτύχθηκε πιλοτικά στον ΤΟΕΒ Νιγρίτας-Φλάμπουρου του νομού Σερρών σε έκταση 60.000 στρεμμάτων, όπου επιλέχθηκαν τρία αγροτεμάχια με τις επικρατούσες καλλιέργειες (βαμβακιού, καλαμποκιού και μηδικής). Η χρηματοδότησή του έγινε από ευρωπαϊκούς πόρους κατά 75% (INTERREG II A/PHARE CBC Ελλάδα-Βουλγαρία) και από εθνικούς πόρους κατά 25%.

Αστεροειδής πήρε το όνομα Θεσσαλονικιού αστρονόμου!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Επιτροπή της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (IAU) που δίνει ονόματα στους αστεροειδείς τίμησε έναν Έλληνα αστρονόμο του Α.Π.Θ., τον Κλεομένη Τσιγάνη, δίνοντας το όνομά του στον αστεροειδή που μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν γνωστός με τα στοιχεία 1999 RC221. Από τώρα και στο εξής ο αστεροειδής αυτός θα ονομάζεται 21775 Tsiganis, όπου ο αριθμός 21775 δηλώνει τη θέση του αστεροειδούς στον κατάλογο εκείνων των οποίων η τροχιά έχει υπολογισθεί με ακρίβεια.
Σύμφωνα με την επίσημη αιτιολόγηση της επιλογής του ονόματος από την Επιτροπή, που αναφέρεται στη σχετική ιστοσελίδα του Jet Propulsion Laboratory (JPL) της NASA (http://ssd.jpl.nasa.gov), "Ο Κλεομένης Τσιγάνης από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης εργάζεται στη χαοτική διάχυση των αστεροειδών και στην επίδραση του Όψιμου Σφοδρού Βομβαρδισμού (Late Heavy Bombardemnt) στη δομή των αστεροειδών που ανήκουν στα Τρωικά Σμήνη και στην Κύρια Ζώνη".
Ο αστεροειδής 1999 RC221 ανακαλύφθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1999 με το τηλεσκόπιο LONEOS του αστεροσκοπείου Lowell. Έχει διάμετρο περίπου 3 χιλιόμετρα και η τροχιά του έχει μεγάλο ημιάξονα 2,23 Αστρονομικές Μονάδες, εκκεντρότητα 0.14, κλίση 5 μοιρών ως προς το επίπεδο της τροχιάς της Γης και περίοδο 3,33 έτη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, παρόλο που η ερευνητική δουλειά του Κλεομένη Τσιγάνη σχετίζεται με τη χαοτική κίνηση των αστεροειδών, η τροχιά του αστεροειδούς 21775 Tsiganis δεν παρουσιάζει την παραμικρή ένδειξη Χάους!
Ο Κλεομένης Τσιγάνης πήρε το πτυχίο Φυσικής το 1996 και το Διδακτορικό του το 2002 από το Τμήμα Φυσικής του Α.Π.Θ. Θέμα του Διδακτορικού του ήταν η χαοτική διάχυση των αστεροειδών. Στη συνέχεια πήρε υποτροφία από το πρόγραμμα Marie Curie της Ε.Ε. και εργάσθηκε για δύο χρόνια στο Αστεροσκοπείο της Νίκαιας. Εκεί έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ομάδα που εισηγήθηκε το μοντέλο της δημιουργίας του Ηλιακού Συστήματος, το οποίο είναι σήμερα γενικά αποδεκτό, και συνέδεσε τον Όψιμο Σφοδρό Βομβαρδισμό με τη δομή της ζώνης των αστεροειδών. Σήμερα είναι Λέκτορας στο Σπουδαστήριο Μηχανικής του Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής του Τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ.
Ο μοναδικός άλλος Έλληνας, το όνομα του οποίου έχει δοθεί σε αστεροειδή, είναι ο ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής, υπεύθυνος πολλών διαπλανητικών αποστολών της NASA. Ο Κλεομένης Τσιγάνης όμως είναι ο πρώτος Έλληνας με σπουδές εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Α.Π.Θ.

Βραβεύτηκε Έλληνας καθηγητής για τη θεμελίωση της Θεωρίας του Χάους

Για την καθοριστική συμβολή του στη μαθηματική θεμελίωση της θεωρίας των πολύπλοκων ανοικτών συστημάτων και του χάους τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Πριγκοζίν για το 2008, ο Καθηγητής του Α.Π.Θ. Ιωάννης Αντωνίου. Ο κ. Αντωνίου ανέδειξε τον εποικοδομητικό ρόλο του χρόνου στην οργάνωση των πολύπλοκων συστημάτων και την πιθανολογική-στατιστική περιγραφή της πολυπλοκότητας και του χάους στη φύση.
Να σημειωθεί ότι το Βραβείο Πριγκοζίν θεσπίστηκε για να τιμήσει τη μνήμη του Νομπελίστα Ηλία Πριγκοζίν, από το Ιταλικό Πανεπιστήμιο Σιένα και το Αγγλικό Τεχνολογικό Ινστιτούτο Wessex. Κάθε χρόνο απονέμεται σ’ έναν επιστήμονα που διακρίνεται παγκοσμίως για την έρευνά του στα πολύπλοκα-οικολογικά συστήματα.
Το βραβείο απονεμήθηκε χθες, Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008, σε Ειδική Τελετή που πραγματοποιήθηκε στη Σκιάθο, στο πλαίσιο των εργασιών του Διεθνούς Συνεδρίου με θέμα: «Η Βιώσιμη Πόλη 2008», που διεξάγεται από 24 έως και 26 Σεπτεμβρίου 2008. Το Συνέδριο συνδιοργανώνουν το Πανεπιστήμιο Σιένα, το Τεχνολογικό Ινστιτούτο Wessex και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο κ. Αντωνίου είναι Καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του Α.Π.Θ., καθώς και Διευθυντής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τιμήματος.
Επίσης είναι επίτιμος καθηγητής στα Πανεπιστήμια Άγιας Πετρούπολης και Λομονόσωφ Μόσχας, μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Διεθνούς Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών στην Ρωσία, το οποίο έχει δραστηριότητες αντίστοιχες του CERN. Διατέλεσε Αν. Διευθυντής των Διεθνών Ερευνητικών Ινστιτούτων Σολβε (Solvay) Φυσικής και Χημείας, στις Βρυξέλλες, επί μία δεκαετία, με Διευθυντή τον Ηλία Πριγκοζίν.
Πρωτοστάτησε στην ανάπτυξη της Ευρω-Ρωσικής Επιστημονικής Συνεργασίας σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Με πλούσιο συγγραφικό Έργο που καλύπτει ευρύ πεδίο εφαρμογών της Πολυπλοκότητας (βιο-ιατρική, πληροφορική και διαδίκτυο, νανοτεχνολογία).
Στις διεθνείς διακρίσεις του περιλαμβάνονται το Βραβείο Ντε Ντοντερ (De Donder) της Βελγικής Ακαδημίας Επιστημών και το Βραβείο Καπιτσα (Kapitza) της Ρώσικης Ακαδημίας Επιστήμων. Επίσης, είναι διοργανωτής πολλών σημαντικών διεθνών συνεδρίων, μεταξύ των οποίων τα Συνέδρια Σολβε 1998 στην Ιαπωνία και 2001 στους Δελφούς.

159 Έλληνες θέλουν να γίνουν αστροναύτες!

Αστροναύτες θέλουν να γίνουν 159 Έλληνες, από τους οποίους 21 γυναίκες! Αυτό προέκυψε σε εκδήλωση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, για το επιστημονικό έργο «ELIPS» που αναπτύσσει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ΕΟΔ) και σχετίζεται με την εφαρμογή στη γήινη καθημερινότητα της διαστημικής έρευνας, με στόχο τη βελτίωση της ανθρώπινης ζωής. Το ΑΠΘ συμμετέχει στο Project με έξι ερευνητικά προγράμματα.
Οι έρευνες του πανεπιστημίου στο πλαίσιο του προγράμματος ELIPS, σχετίζονται κυρίως με βιομηχανικές αλλά και ιατρικές εφαρμογές. Συγκεκριμένα αφορούν έρευνες για το βρασμό και τη συμπύκνωση, καθώς και έρευνες διεπιφανειών με εφαρμογές σε τρόφιμα, ποτά, καλλυντικά, απορρυπαντικά κ.α.
Στις παραπάνω έρευνες εντάσσεται και η ανάπτυξη μίας μικρής και φορητής συσκευής (παρόμοια με ένα ρολόι), ικανής να ανιχνεύει φυσαλίδες στο ανθρώπινο αίμα. Η συσκευή αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην ιατρική για την αντιμετώπιση της νόσου των δυτών και των αστροναυτών, αλλά και σε μονάδες νοσοκομείων, στις οποίες επιταχύνεται η ίαση εγχειρισμένων ασθενών.
Σε πανελλαδικό επίπεδο, έχουν εγκριθεί άλλα δύο προγράμματα πανεπιστημίων, τα οποία συμμετέχουν στο ELIPS, αριθμός, ωστόσο, που δεν κρίνεται ικανοποιητικός για την ελληνική συμμετοχή στις εφαρμογές της διαστημικής έρευνας στην επίγεια ζωή.
«Η συμμετοχή των πανεπιστημίων στα ερευνητικά προγράμματα του ΕΟΔ θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη, γιατί υπάρχει η δυνατότητα αλλά και οι κατάλληλες χρηματοδοτήσεις. Σημαντική ώθηση θα έδινε και η συμμετοχή των ίδιων των βιομηχανιών, που μέχρι στιγμής έχουν εκδηλώσει μόνο το ενδιαφέρον τους», δήλωσε ο Εθνικός Εκπρόσωπος της Ελλάδας στον ΕΟΔ, καθηγητής αστρονομίας του ΑΠΘ, Ν. Σπύρου, στο πλαίσιο ενημερωτικής εκδήλωσης του Οργανισμού για το πρόγραμμα ELIPS.
Οι ελληνικές βιομηχανίες που έχουν δείξει ενδιαφέρον ανήκουν σε κλάδους ηλεκτρονικής, βιολογίας και φαρμακευτικής. Γενικότερα, οι γήινες εφαρμογές της έρευνας στο διάστημα αφορούν μία πλειάδα θεματικών περιοχών, όπως καρδιαγγειακές επιστήμες, νευροεπιστήμες, έρευνα για την μάζα των οστών και μυών, άσθμα, μέτρηση των φυσικών ιδιοτήτων των μετάλλων, αστροβιολογία, εξωβιολογία, μηχανική αεροσκαφών.
Από το 2009, ο ΕΟΔ πρόκειται να προκηρύξει νέους διαγωνισμούς για τέτοιες έρευνες, ώστε να δώσει νέα ώθηση στις επιστημονικές μελέτες.
Σύμφωνα με τον κ. Σπύρου, η διαδικασία στελέχωσης του Σώματος Ευρωπαίων Αστροναυτών με νέους υποψήφιους, που θα πλαισιώσουν τις μελλοντικές αποστολές προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τον Αρη, τη Σελήνη κ.α. δεν θα έχει ολοκληρωθεί πριν την άνοιξη του 2009.
Η διαδικασία έχει και ελληνικό ενδιαφέρον, καθώς ανάμεσα στις 8.500 αιτήσεις που έγιναν σε όλη την Ευρώπη, οι 159 ήταν ελληνικές, εκ των οποίων οι 21 από γυναίκες. Μέχρι στιγμής έχουν επιλεγεί 190 υποψήφιοι (από τους 8.500), αγνώστου εθνικότητας, φύλλου ή ηλικίας, από τους οποίους τελικά θα επιλεγούν τέσσερις.

Χάκερ "χτύπησαν" το CERN

Ομάδα Χάκερ η οποία αυτοαποκαλείται Ελληνική ομάδα Ασφαλείας κατάφερε να παραβιάσει ένα από τα υπολογιστικά συστήματα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων. Την είδηση επιβεβαίωσαν αξιωματούχοι του CERN.
Οπως αποκάλυψαν οι βρετανικές εφημερίδες Times και Daily Telegraph, οι χάκερ διαβεβαίωσαν ότι δεν είχαν πρόθεση να διαταράξουν τα σημαντικά πειράματα του LHC και ότι ήθελαν μόνο να καταδείξουν τη... «μαύρη τρύπα» στην ασφάλεια του δικτύου.
«Δεν σας ξεβρακώνουμε γιατί δεν θέλουμε να σας δούμε να τρέχετε όλοι πανικόβλητοι και γυμνοί ψάχνοντας το πώς θα κρυφτείτε» γράφουν στο μήνυμά τους.
Οι εσβολείς, που διαβεβαιώνουν ότι δεν είχαν κακές προθέσεις, άφησαν πίσω τους μια παραποιημένη ιστοσελίδα που χλεύαζε τους υπευθύνους ασφαλείας των υπολογιστών χαρακτηρίζοντας τους σχολιαρόπαιδα.
"Δε γνωρίζουμε ποιοι είναι αλλά δεν βλέπουμε να έχει γίνει ζημιά. Προφανώς πρόκειται για άτομα που ήθελαν να τονίσουν ότι το CERN μπορεί να παραβιαστεί» δήλωσε στους Times ο Τζέιμς Γκίλις, εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικής Έρευνας.
Οι χάκερ υποστηρίζουν ότι απέκτησαν πρόσβαση μέσω ενός δικτυακού τόπου που υποδεχόταν τους επιστήμονες για τα εγκαίνια της εγκατάστασης την Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008. Οι υπολογιστές στους οποίους εισέβαλαν είναι συνδεδεμένοι στο σύστημα CMS, έναν από τους τέσσερις τεράστιους ανιχνευτές του LHC.